Archive for category: Editorials

O ζωγράφος Stellario Baccellieri

Είναι μία συνήθεια 25 χρόνων, όταν βρίσκομαι στη Ρώμη για επαγγελματικούς λόγους, να επισκέπτομαι το café Greco για έναν espresso. Άλλωστε η Piazza di Spagna είναι το αγαπημένο μου μέρος για απογευματινό περίπατο, από τότε που την επισκέφθηκα για πρώτη φορά, το 1981. Έτσι, και προ ολίγων ημερών βρέθηκα στην «αιώνια πόλη» για το Συνέδριο Αισθητικής Ιατρικής, ένα από τα πιο φημισμένα συνέδρια παγκοσμίως, που «εκπέμπει» την αισθητική ιατρική του Made in Italy.

Πίνω τον καφέ μου στο αγαπημένο μου στέκι – που φέτος γιορτάζει τα 250 χρόνια λειτουργίας του – και χαίρομαι να βλέπω τον παραδοσιακό ζωγράφο του café που δεσπόζει στο περιβάλλον. Με βλέπει που τον παρατηρώ και με ρωτά από πού είμαι. ‘Οταν του απαντώ, εκείνος χαμογελάει και τα μάτια του γεμίζουν φως. Ξέρεις, μου λέει, εγώ έγινα γνωστός και δούλεψα χάριν της Ελλάδος. Ήταν το 1979, που απέναντί μου σε αυτό το café καθόταν μία κυρία, που ακτινοβολούσε κάτι μοναδικό που με συνεπήρε και τη ζωγράφισα. Όταν πήγα να της δείξω το έργο μου, έπεσαν πάνω μου οι paparazzi και άρχισαν να με φωτογραφίζουν μανιωδώς. Την επόμενη μέρα, όλες οι ιταλικές εφημερίδες και τα περιοδικά είχαν μία φωτογραφία με εμένα και τη Μελίνα Μερκούρη, να της χαρίζω το πορτραίτο της. Από τότε όλοι θέλουν ένα δικό μου έργο, και έτσι από τότε, δεν έχω σταματήσει να ζωγραφίζω εδώ. Ξέρεις Δόκτωρ, η Μελίνα ακτινοβολούσε κάτι μοναδικό, ήταν εκθαμβωτική, είχε τη δική της μοναδική ομορφιά και αυτό προσπάθησα να απαθανατίσω.

Αυτό είναι που επιμένω και εγώ να αναδεικνύω μέσα από τη δουλειά μου, του απάντησα, γιατί όλοι κρύβουμε τη δική μας ομορφιά αρκεί να βρούμε τον τρόπο να την βγάλουμε προς τα έξω. Τον ευχαρίστησα για την όμορφή συζήτησή μας και δώσαμε ραντεβού για την επόμενη επίσκεψη μου στη Ρώμη.

—

Πέρασε ήδη ένας μήνας από τότε που καλωσορίσαμε τον καινούριο χρόνο, με επαίνους προς τον καλλιτέχνη φωτογράφο Peter Lindberg, για την επιλογή του να απαθανατίσει μέσω της τέχνης του την πραγματική ομορφιά, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι: «Επιτέλους το 2017, πέφτουν οι μάσκες».

Ο μήνας Φεβρουάριος είναι η εξαίρεση που θα επιβεβαιώσει τον κανόνα, καθώς είναι ο ιδανικότερος μήνας για τις ιατρικές μάσκες. Παρ’ όλο που έχουν περάσει περισσότερα από 20 χρόνια, θυμάμαι τον καθηγητή μου στο μάθημα της Αισθητικής Ιατρικής που έλεγε πως οι Βενετσιάνες – μοναδικές από άποψη αισθητικής και μεταμφιέσεων – τη μόνη εποχή που του επέτρεπαν, χωρίς παράπονα, να εφαρμόζει τις θεραπείες εκείνες και τα peeling που άφηναν ερεθισμούς στο δέρμα, ήταν τις ημέρες του Καρναβαλιού, καθώς κάλυπταν το πρόσωπό τους πίσω από τις περίτεχνες.. maschere.

Άλλες εποχές, ίδια ήθη και έθιμα! Εγώ απλά θα έλεγα: άλλες μάσκες!

Καλό μήνα!

—