Η αρχή της Ινδίκτου – Η φυγή και η επιστροφή.

Μέσα σε ελάχιστες εβδομάδες η φυγή έχει γίνει επιστροφή.
Η επιθυμία του να βρεθείς άλλου, όχι μόνο γεωγραφικά… δηλαδή να ζήσεις το όνειρο και την ελπίδα μιας άλλης κατάστασης, δίνει την θέση της στην επιστροφή …. δηλαδή στην προηγούμενη κατάσταση.
Εφόσον η φυγή μας βοήθησε να δούμε την πραγματικότητα, θετικά η αισιόδοξα και να ανασυντάξουμε τις δυνάμεις μας για τα δύσκολα…. εκπλήρωσε την διαδρομή της.
Η πραγματικότητα δύσκολα μετακινείται.
Εμείς όμως,  μπορούμε αν χρειαστεί, και μεσα από ένα φευγαλέο φευγιό, να δούμε την εικόνα της από άλλη γωνία.
Με αυτόν τον τρόπο έχουμε την δυνατότητα να αντικρίσουμε την ίδια εικόνα πιο καθαρή, να ανασυντάξουμε τις δυνάμεις μας, να γεμίσουμε τις μπαταρίες μας, να οργανωθούμε καλύτερα και να δουλέψουμε περισσότερο αποδοτικά.
Καπως έτσι βιώνω και εγώ αυτό το φευγιό και την επιστροφή, μεσα από την προέκταση μου, το Ιατρειο Ποιοτητας Ζωής.

Η επιστροφή έχει να προσφέρει πολλά περισσότερα – τόσο στην ψυχοσωματική υγεία – όσο και στην φυσικότητα που εξ’ ορισμού εμπεριέχει την διαφορετικότητα και την μοναδικοτητα για το ταξίδι της ομορφιάς που επιθυμώ να πρεσβεύω.

Υ.Γ 1  Η εικόνα είναι έργο της καλλιτέχνιδος
Αμαλίας Σωτηροπούλου.
Υ.Γ 2 Κάτι πολύ όμορφο που διάβασα στο δικό μου φευγιό :
<< Είπες θα πάγω σ’ άλλη γη, θα πάγω σ’ άλλη θάλασσα
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλύτερη από αυτή ………
………καινούργιους δρόμους δεν θα βρεις, δε θα βρεις άλλες θάλασσες >>

Η πόλις- Κ. Καβάφης