Ενδοδερμική Ενυδάτωση
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2007
Μέσω του νερού ο ανθρώπινος οργανισμός κατορθώνει να επιβιώσει και να συντηρηθεί. Αρκεί μόνο να σκεφτούμε μερικές λειτουργίες αυτού του στοιχείου για τον οργανισμό, όπως η ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματος, η λίπανση των αρθρώσεων, η υγρασία στα μάτια, η δημιουργία στρωμάτων στα διάφορα όργανα που τα προστατεύουν, η κάθαρση και η αποτοξίνωση του οργανισμού, μιας και όλες οι βλαβερές ουσίες απομακρύνονται μέσω των υγρών, που στο μεγαλύτερο ποσοστό αποβάλλονται από τα ούρα.
Η κυριότερη ίσως λειτουργία του νερού είναι αυτή της μεταφοράς θρεπτικών συστατικών αλλά και πληροφοριών από το ένα κύτταρο στο άλλο ή από το ένα όργανο στο άλλο. Οταν τα κύτταρα αφυδατώνονται, αρχίζουν να «μαραζώνουν», μέχρι την τελική καταστροφή τους. Αυτό μπορούμε να το δούμε διά γυμνού οφθαλμού, προσέχοντας ιδιαίτερα τα επιφανειακά ξηρά στρώματα μιας γερασμένης επιδερμίδας.
Κι ενώ η ενυδάτωση γενικότερα του οργανισμού δεν είναι δύσκολη υπόθεση, μιας και περίπου δύο λίτρα νερό βοηθούν αποτελεσματικά τις σημαντικές καθημερινές λειτουργίες του, φαίνεται ότι οι μεμβράνες των κυττάρων με τα χρόνια σκληραίνουν και ορισμένα όργανα υπολειτουργούν γιατί αδυνατούν να διεισδύσουν σ’ αυτά, μέσω των υγρών, θρεπτικά συστατικά και πληροφορίες γενικότερα. Αν αυτό είναι δύσκολο να το αντιληφθεί κάποιος για τα άλλα όργανα, είναι ωστόσο εύκολο να το διαπιστώσει στην επιδερμίδα, και κυρίως αυτήν του προσώπου.
Και αντίστροφα, αν αυτή η σκλήρυνση μπορεί να επιφέρει βλαβερές συνέπειες και ασθένειες σε άλλα όργανα (π.χ. υπέρταση από σκλήρυνση αγγείων), από αισθητικής άποψης θα μπορούσε κάποιος να το διαπιστώσει σε μια γερασμένη επιδερμίδα προσώπου. Πράγματι τα αφυδατωμένα κύτταρα της επιδερμίδας υπολειτουργούν μέχρι την ολοκλήρωση του κύκλου της ζωής τους και αυτή η υπολειτουργικότητα δίνει μια εικόνα θαμπή, ανομοιόμορφη, ανελαστική ως σκληρή. Αυτό το σκληρό τοίχωμα ουσιαστικά απαγορεύει στα θρεπτικά συστατικά να διεισδύσουν και να βοηθήσουν στις λειτουργίες, του όπως συμβαίνει στα νεανικά δέρματα, και αυτό επιδεινώνει ποιοτικά και ποσοτικά τον κύκλο της ζωής των κυττάρων του δέρματος και της επιδερμίδας.
Είναι εύκολα κατανοητό, αλλά οφείλουμε να διευκρινίσουμε, ότι μια πολύ σκληρή, αφυδατωμένη επιδερμίδα αδυνατεί και από έξω προς τα μέσα να απορροφήσει θρεπτικά συστατικά και υγρασία. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε αδυναμία εισχώρησης αυτών των ουσιών από καλλυντικές ουσίες. Αν ο γερασμένος αυτός ιστός μπορεί να απομακρυνθεί και να φροντίσουμε να τον αναπλάσουμε με άλλους τρόπους άλλες εποχές (φθινόπωρο-χειμώνας), η μοναδική ελπίδα για αναζωογόνηση της επιδερμίδας το καλοκαίρι είναι η χορήγηση ενυδατικών και θρεπτικών ουσιών με ιατρική παρέμβαση.
Η γνωστή, πλέον και στην Ελλάδα, μέθοδος της μεσοθεραπείας, όπου ο γιατρός χορηγεί ενδοδερμικά μικροθρεπτικά συστατικά σε υγρή μορφή, αποδεικνύεται ένας μοναδικός και αναντικατάστατος τρόπος επίλυσης του προβλήματος. Η θεραπεία αυτή συμβάλλει αποφασιστικά στην ενυδάτωση του δέρματος, ενώ ταυτόχρονα τα μικροθρεπτικά συστατικά συμβάλλουν στη φυσιολογική λειτουργία του κυττάρου.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο, μέσα από ένα περισσότερο υγιές κύτταρο εξασφαλίζεται η αισθητική εμφάνιση και, ως έναν βαθμό, η αντιγήρανση.
Ασφαλώς, η εξέλιξη της μεσοθεραπείας, η οποία συμβαδίζει με αυτήν των βιολογικών επιστημών και της ιατρικής ειδικότερα, μας έχει επιτρέψει να κάνουμε συνδυασμούς ουσιών κατά περίπτωση για καλύτερα και μακροχρόνια αποτελέσματα.
Η επιλογή των συνδυασμών αυτών ασφαλώς έχει άμεση σχέση με τον τύπο δέρματος, την ηλικία του, τη γήρανση, την εποχή και ασφαλώς με τον αριθμό και τη συχνότητα των συνεδριών!
Αν και κατά τη γνώμη μου το δέρμα θα πρέπει «να πηγαίνει» διακοπές το καλοκαίρι πολύ καλά ενυδατωμένο, είναι ίσως ακόμη σημαντικότερο να το ενυδατώνουμε κατά την επιστροφή μας από τις καλοκαιρινές διακοπές του Αυγούστου.
Πράγματι, ο καυτός μεσογειακός ήλιος του καλοκαιριού σε συνδυασμό με το αλμυρό θαλασσινό νερό και τον αέρα αποτελούν ένα εκρηκτικό μείγμα αφυδάτωσης της επιδερμίδας, που χρήζει εντατικής ενυδάτωσης το μήνα Σεπτέμβριο προς αποφυγή επιδείνωσης της γήρανσης τους επόμενους δύσκολους μήνες του χειμώνα.